Lumière Cinema
Bassin 88
6211AK Maastricht
Nederland
Jeroen Evertz
Trintelen, 1973
Photo collages 'A place called Moke's'.
“I like to remember things my own way, not necessarily the way they happened” – Fred Madison
Wie bepaalt wat ’echt’ is in de 21e eeuw: media, commercie, politici, technologie, natuur of wijzelf? Mag Jeroen Evertz zijn werk als mogelijkheid aan deze opsomming toevoegen? Hij is geïnteresseerd in het gelijktijdig bestaan van verschillende realiteiten, in het schemergebied tussen droom en werkelijkheid, in de vermenging van fictie en non-fictie. Hoe dit wordt beoordeeld, is immers nauw verbonden met ieders individuele ervaringen: ”The truth is all in how you see it…”Door middel van een collageachtige manier van werken, vergelijkbaar met een handmatige versie van photoshop, stelt Evertz beelden samen tot een geconcentreerd geheel.
Fred Madison is de hoofdpersoon uit Lost Highway (David Lynch, 1997)
Photo collages 'A place called Moke's'.
“I like to remember things my own way, not necessarily the way they happened” – Fred Madison
Wie bepaalt wat ’echt’ is in de 21e eeuw: media, commercie, politici,...
Photo collages 'A place called Moke's'.
“I like to remember things my own way, not necessarily the way they happened” – Fred Madison
Wie bepaalt wat ’echt’ is in de 21e eeuw: media, commercie, politici, technologie, natuur of wijzelf? Mag Jeroen Evertz zijn werk als mogelijkheid aan deze opsomming toevoegen? Hij is geïnteresseerd in het gelijktijdig bestaan van verschillende realiteiten, in het schemergebied tussen droom en werkelijkheid, in de vermenging van fictie en non-fictie. Hoe dit wordt beoordeeld, is immers nauw verbonden met ieders individuele ervaringen: ”The truth is all in how you see it…”Door middel van een collageachtige manier van werken, vergelijkbaar met een handmatige versie van photoshop, stelt Evertz beelden samen tot een geconcentreerd geheel.
Fred Madison is de hoofdpersoon uit Lost Highway (David Lynch, 1997)